Styl minimalistyczny

Styl minimalistyczny powstał z przekory do poprzedniego, pełnego nadmiaru form, kolorów, dekoracji i wszelkich zbędnych przedmiotów. Z jednej strony wywodzi się z filozofii Zen, w której istotą jest poznanie swojej natury, z drugiej ze stylu modernistycznego, który narodził się w początkach XX wieku.

Głównym założeniem tego stylu jest funkcjonalność, która ma absolutne pierwszeństwo nad formą. Wnętrza są pozbawione wszelkich zbędnych przedmiotów, a więc dekoracji, drobnych pamiątek, zalegających bibelotów.

Istotne znaczenie ma wytrzymałość i jakość, dlatego wyposażenie jest zwykle solidne wykonane z na ogół drogich, naturalnych materiałów, lub bardzo wytrzymałych, dających gwarancję długowieczności.

We wnętrzach dominują jasne kolory oraz naturalne materiały, dające poczucie przestrzeni i prostoty. Meble mają proste kształty i nie posiadają zdobień, są łatwe w utrzymaniu ładu i porządku. Widoczna jest czystość linii i jednolitość powierzchni. Dekoracje stanowią designerskie lampy, grzejniki, proste nowoczesne grafiki i obrazy, ewentualnie elementy architektoniczne, dla których jednolite tło ścian i podłóg stanowi idealne tło. Oświetlenie jest naturalne i NIE zwracające na siebie uwagi poza designerskimi akcentami.

Podstawowa zasada: „mniej znaczy więcej”.