Styl prowansalski

Styl prowansalski pochodzi z południa Francji, z Prowansji, która znana jest z kamiennej ciasnej zabudowy, łagodnego i ciepłego klimatu oraz malowniczych pól lawendy. Takie malownicze klimaty przyciągały nie tylko artystów, ale również paryską arystokrację, która w XX wieku właśnie tam urządzała swoje letnie domy.

Założeniem tego stylu jest naturalność i prostota. Domy w Prowansji były budowane z kamienia, który pozostawiano surowy, lub tynkowany i malowany na biało, a elementy drewniane, głownie stolarki drzwi i okien oraz mebli domowych i ogrodowych pozostawały naturalne oraz bielone, a te podczas starzenia nabierały właściwych stylowi przetarć, przebarwień i spękań.

Wnętrza w stylu prowansalskim są jasne, dominuje biel we wszystkich swoich odcieniach oraz spłowiałe: popiele, róż pudrowy, złamany odcień fioletu albo szary błękit. Meble są albo zabytkowe, albo stylizowane na stare, często z widocznymi śladami ich użytkowania, to stare „ludwiki”, albo meble z frontami rzeźbionymi i frezowanymi. Wszechobecne kredensy, konsole, etażerki.  Tkaniny obiciowe to len, bawełna, płótno i kreton, często z motywami kwiatowymi.

Wnętrze jest pełne cudownych detali: dekoracyjne kute żyrandole, obrazy, lustra, lusterka, świeczniki, kosze, postarzane zegary oraz zdobiona stara ceramika. Sofy oraz łózka sypialniane opatrzone miękkimi, zdobionymi poduchami, na podłodze drewnianej lub kamiennej miękkie dywany.